ایستاده خواهم مرد...
برای نوشتن هیچ دلیلی ندارم جز خالی شدن از خودم. مرا چگونه خواهی خواند؟ایستاده خواهم مرد...
برای نوشتن هیچ دلیلی ندارم جز خالی شدن از خودم. مرا چگونه خواهی خواند؟آواز ِ جاودانه
قوی ِ غمگین ِمن .......
آواز ِ عاشقانه بخوان
نه تب دار و بیمار .......
که روزهای ِ در پیش ......
همچون نفس های عاشقانه جاودان است
قوی ِ زیبای ِ من........
دریاچه ات را سرشار از آواز ِ عشق کن
سرشار از عطر آرزوهای ِ نزدیک
بگذار سرزنش کنند......
آنان که چشمانی کور .........
برای ِ دیدن عشق دارند
قوی ِ عاشق ِ من .......
بال بگشای .......
جفت ِ تو ........
شیرین ترین آواز ِ عمر ِ خود را سر داده
برای ِ تو از افسانه ی دل می خوانم
قلبی که پر شدن از تو ....
آغاز ِ حیات ِ جاودانش خواهد بود ..........
پ ن: سلام، دوستان خوبم. شرمنده همه شما. مدتیه مثل سابق نیستم. نه جسمی نه روحی. خیلی تو این مدت بهم لطف داشتین. بتونم جبران کنم محبتتون رو. چند ماهی منو همینجوری تحمل کنید. دعا کنید تا زود خوب بشم.
پ ن 2: بعضی از دوستان هنوز آدرس وبلاگشون رو نمی نویسند. این بعد از کلی خواهش یجورایی آزار دهنده شده برام.
سلام دوست عزیزم
ممنون از حضورت
به روزم و منتظر نگاهت
.................
ای عشق شکسته ایم مشکن ما را
این گونه به خاک ره میافکن ما را
ما در تو به چشم دوستی می بینم
ای دوست مبین به چشم دشمن ما را
تیر غیر مستقیممان که به جایی نخورد!!
حال مستقیم!!
برادر من.. چرا این وبلاگ بروز نمیشه؟!:((
سلام
دیر گاهی است که چون من همه را
رنگ خاموشی در طرح لب است
جنبشی نیست در این خاموشی
دست ها پاها در قیر شب است
امروز داشتم بهت فک می کردم که مدتیه ازت خبری نیست گفتم شاید آپ کردی و منو خبر نکردی ولی وقتی اومدم دیدم هنوز همون نوشته س...
موفق باشی..
دوست همیشه همراهم
منتظر قدوم شما بر فرش دلی حقیر هستم
دل شاد باشی
چشم به راهت هستم مهربان دوست
به رسم رفاقت سلام دوست قدیمی من
یک چیزی هست که من همیشه دوست دارم بیام تو وبلاگهای تو
شاید من تنها کسی باشم که تو ۳ تا از وبلاگهات پیوند شدم
نوشته هات رو دوست دارم
این پیام فقط به رسم رفاقت چند ساله بود تو که بی معرفتی نگفتی وبت رو عوض کردی
خوش باشی
یا هو ۱۲۱
یک ایرانی هیچگاه زانو نمیزند حتی اگر آسمانش از قدش کوتاه تر باشد
کوروش کبیر